چه خبرهاست خدایا که ندارم خبری ،کو مرا خضر رهی ،تا که نمایم سفری

دعایی که علامه حسن زاده از داستان خضر و موسی استخراج کرد

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

داستان حضرت خضر و موسی از پر رمز و راز ترین داستان های قرآنی است که تفاسیر بسیار شیرین عرفانی را به خویش اختصاص داده است. این داستان شیرین در سوره کهف قران که به سوره کهف ولایت شهرت یافته ، مبسوطا بیان شده است و ما در اینجا از پرداختن به جزئیاتش خودداری مینماییم.

در این نوشتار کوتاه ناظر به آیه۶۶ سوره کهف میباشیم. در این آیه میخوانیم :  فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَینَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا .  (در آن جا) بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که رحمت (و موهبت عظیمی) از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم.

این آیه اشاره به علم لدنی حضرت خضر دارد که از جانب حق متعال به وی تعلیم داده شده بود. (علمناه من لدنا علما ) . این علم لدنی علمی است  که بنده از خداوند سبحان می آموزد و این علم لدنی بدون استاد دیدن و فارغ از  تعلیم و تعلّم ظاهری، از جانب خداوند به افراد عنایت می شود.

به گفته جناب اقای ضیائی ، حضرت علامه حسن زاده آملی بر اساس این آیه قران ،  دعای بسیار شریفی را استخراج فرمودند و آن را گاهی در قنوت ها و بعد از نمازهایشان قرائت میفرمایند. 

دعای حضرت علامه این است :  اللهم آتنی رَحْمَةً  من عندک و علمنی من لدنک علما

خوب است عزیزان خواننده نیز بر این دعای عرشی مداومت داشته باشند تا این علم لدنی به قدر قابلیت آنها روزیشان شود.

به یاد دارم در اوایل مطالعات عرفانی خویش مدت کوتاهی به دنبال استاد سیر و سلوک و عرفان گشتم. منتهی کسی را دلنشین خویش نیافتم. در آن ایام مدد الهی یار شد و با حضرت علامه کبیر حسن زاده آملی آشنا شدم. توفیق یار شد و در همان ابتدا تشرفی خدمت ایشان داشتم که همین تشرف  عمومی، مسیبر زندگی مرا متحول نمود. با خود می اندیشیدم آیا با اینکه دسترسی به این ولی الهی در ظاهر بسیار مشکل است نیاز به استادی که از نزدش بهره مستقیم ببرم وجود دارد یا خیر؟ آیا این شیوه سیر و سلوکی حضرت علامه که سالک را ابتدا به سیر علمی و سپس سیر عملی وا میدارند کافی است؟ در این افکار بودم که آیا این ولی الهی همان استادی است که به دنبالش میگشتم ؟ آیا این ارتباط ولو غیر مستمر و غیر حضوری با وی کار ساز است ؟

این افکار ذهن مرا مشغول نموده بود. تا اینکه شبی قران کریم را گشودم و تفالی بر آن زدم. در کمال شگفنی در ابتدای صفحه ، همین آیه سوره کهف آمد . جالب اینکه ابتدای صفحه اینطور شروع میشد.

قَصَصًا فَوَجَدَا عَبْدًا مِنْ عِبَادِنَا آتَینَاهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنَا وَعَلَّمْنَاهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْمًا

پی جویان ، بنده‌ای از بندگان ما را یافتند که رحمتی از سوی خود به او داده، و علمی  از نزد خود به او آموخته بودیم.

با قرائت این آیه به یاد داستان نوشیدن آب دهان امام رضا از سوی حضرت علامه و باز شدن هزار باب علم بر روی ایشان و . افتادم و از آن به بعد تاکنون آرمیده ام .

بحمدلله پی جوی استاد بودم و استادی یافتم که علم را از دهان مبارک امام رضا تعلیم گرفته بود.بعد از آن هر چه در تحصیل پیش رفتم بر یقینم افزوده گشت که این راه و این ولی الهی حق  است و بحمدلله به علم الیقین میدانم که راهی جز این راه نیست.

عزیزان خوانند نگویند استاد نیست. نگویند کسی را نمیشناسیم. بدانید اقای حسن زاده در منزل شماست. ایشان در کتابخانه شما همیشه در دسترس است. با مطالعه کتابهای ایشان و گوش دادن به جلساتشان میتوانید از ایشان بهره های وافر ببرید و قابلیت این را کم کم به دست اورید تا در خواب و مکاشفه از ایشان دستور العمل بگیرید. اللهم ارزقنا.